Szczegółowe informacje na temat poszczególnych ciał niebieskich. Dział zawiera takie katalogi obiektów jak: Katalog Messiera, New General Catalogue (NGC) lub Nazwy Własne Gwiazd.

Zbiór 110 obiektów wyznaczonych przez Charles`a Messiera.

"Za pośrednictwem astronomii, pierwsze ludy spisały na niebie historię swych bogów i bohaterów". [t][t][t][t][i][b]Giambattista Vico[/b][/i]

Gwiazdozbiory te charakteryzują się tym, że nigdy nie wschodzą i nie zachodzą. Takim gwiazdozbiorem jest np. Wielka Niedźwiedzica.

Jest to starożytny gwiazdozbiór łączony z lwem już w kulturze sumeryjskiej i babilońskiej. Gdy cywilizacje te były w rozkwicie, Słońce podczas przesilenia letniego znajdowało się właśnie w tym obszarze nieba.

Jest to jeden z najbardziej znanych gwiazdozbiorów, stanowiący również jeden ze znaków zodiaku. Przypomina on mit o przyjaźni dwóch braci - Kastora i Polluksa.

Nasz kosmiczny dom.

Układ Słoneczny składa się z centralnej gwiazdy (Słońca) i obiektów ją okrążających.

Układ Słoneczny powstał około 4,6 miliarda lat temu. Na samym początku był to ogromny, obracający się obłok gazowo-pyłowy, który pod wpływem grawitacji zaczął się spłaszczać i kurczyć.

Zapisy magnetyczne zastygłe w jądrach starożytnych meteorytów rzuciły światło na warunki formowania się planet w początkowych dziejach Układu Słonecznego.

Na ostatnim spotkaniu American Astronomical Society's Division of Planetary Sciences zaprezentowano wyniki nowych badań, które poddają w wątpliwość uczestnictwo Neptuna w kształtowaniu się Pasa Kuipera.

Merkury jest planetą najbliższą Słońca, okrążającą je w średniej odległości 58 milionów kilometrów. Ponieważ jest najbliższą planetą, porusza się najprędzej, ze średnią prędkością prawie 48 km/s, dokonując pełnego obiegu w ciągu niecałych 88 dni.

Wenus jest zbudowana ze skał i jest drugą planetą w kolejności od Słońca. Wiruje powoli w kierunku przeciwnym do ruchu orbitalnego i ma najdłuższy w Układzie Słonecznym okres obrotu: 243 dni ziemskie.

Nie bez powodu Wenus jest często nazywana "bliźniaczą siostrą Ziemi". Pod względem rozmiarów, masy, gęstości i przyśpieszenia siły ciężkości obie planety w zasadzie mało się od siebie różnią.

Najjaśniejszym ciałem niebieskim na ziemskim niebie - rzecz jasna po Słońcu i Księżycu, jest planeta Wenus. W starożytności znano ją jako "gwiazdę poranną" lub "gwiazdę wieczorną", gdyż można ją ujrzeć przed wschodem lub po zachodzie Słońca.

Wybitny fizyk i astronom włoski Galileo Galilei, zwany Galileuszem, przez wiele lat szukał dowodów na rzecz heliocentrycznej teorii Mikołaja Kopernika. Udało mu się je znaleźć dopiero w 1610 roku, kiedy to po raz pierwszy w dziejach nauki zastosował lunetę do obserwacji ciał niebieskich.

Gęsta powłoka gazów, która otacza Wenus, przez długi okres czasu uniemożliwiała wyznaczenie podstawowych parametrów dotyczących tej planety. Dopiero w 1967 roku obserwacje radarowe wykazały, że czas jednego obrotu Wenus wokół własnej osi wynosi około 243 dni ziemskie, a więc jest dłuższy od okresu jej obiegu dokoła Słońca o około 18 dni.

Jeszcze stosunkowo nie tak dawno, uczeni przypuszczali, że na Wenus może istnieć prymitywne życie organiczne. Niestety, badania przeprowadzone za pomocą radzieckich i amerykańskich sond kosmicznych niemal całkowicie przekreśliły te nadzieje.

Prawie wszystkie planety Układu Słonecznego mają księżyce. Dotąd nie odkryto jeszcze żadnego księżyca wokół Merkurego i Wenus.

Wszyscy słyszeliśmy o prawdopodobieństwie przybycia na Ziemię życia pozaziemskiego z innej planety, asteroidu czy komety

Ziemia jest trzecią od Słońca, największą, najgęstszą planetę skalistą i jedyną zamieszkałą.

Badacze przy wykorzystaniu pięciu satelit należących do NASA odkryli, iż eksplozje energii magnetycznej w odległości 1/3 drogi na Księżyc, zasilają tzw. burze biegunowe

Księżyc jest jedynym naturalnym satelitą Ziemi. Jak na satelitę jest duży i ma średnicę 3 470 km - nieco ponad ćwierć średnicy Ziemi.

Mars, znany jako Czerwona Planeta, jest czwartą i najdalszą od Słońca planetą wewnętrzną. W XIX w. zaobserwowano na powierzchni Marsa formy, które zdawały się świadczyć o istnieniu tam życia.

Nowe badania sugerują, jakoby starożytne pozostałości na Marsie nazywane sieciami dolin, a wyrzeźbionymi przez powtarzające się powodzie w trakcie długiego okresu, kiedy to klimat na Marsie mógł przypominać ten występujący obecnie w niektórych pustynnych lub jałowych obszarach na Ziemi.

Jowisz jest piątą planetą od Słońca i pierwszą zewnętrzną. Jest największą i najmasywniejszą planetą o średnicy ok. 11 razy większej od Ziemii i masie 2,5 raza wyższej od łączenj masy pozostałych planet.

Saturn jest szóstą planetą od Słońca. Jest gazowym olbrzymem prawie tak dużym jak Jowisz, o średnicy w płaszczyźnie równika ok. 120 500 km.

Według analizy pomiarów wykonanych przez sondę Cassini, Saturn obraca się szybciej niż wcześniej sądzono. Wyniki mogą potwierdzać niezależną teorię, że takie gazowe giganty jak Saturn powstały w kosmicznym mgnieniu oka – w ciągu tysięcy, a nie milionów, lat.

Uran jest siódmą planetą od Słońca i trzecią pod względem wielkości, o średnicy ok. 51 000 kilometrów. Prawdopodobnie składa się z gęstej mieszaniny rozmaitych rodzajów lodu i gazów wokół zestalonego jądra.

Neptun i Pluton są najdalszymi planetami o średnich odległościach od Słońca odpowiednio 4,5 i 5,9 miliarda km.

W latach dwudziestych XX wieku zaobserwowano zupełnie inną sytuację - planeta Uran zaczęła pozostawać w tyle, prawdopodobnie w skutek przytrzymywania przez inną planetę znajdującą się za Uranem. Ówcześni specjaliści z zakresu mechaniki nieba zachodzili w głowę, jak można całą tą sprawę racjonalnie wyjaśnić.

Pluton - obiekt bardzo długo uznawany za jedną z planet Układu Słonecznego. Obecnie zalicza się go do grona tzw. planet karłowatych.

Nie zdążyły jeszcze ostygnąć emocje powstałe w wyniku odkrycia Neptuna, a już astronomowie rozpoczęli snuć plany poszukiwań kolejnej planety. Tendencje takie wzmogły się jeszcze, gdy stwierdzono, że Uran odchyla się od toru obliczonego z uwzględnieniem poprawki oddziaływania nowo odkrytej planety.

Planetoidy są to odłamki skalne, świecące odbitym światłem słonecznym , krążące w przestrzeni miedzy Marsem i Jowiszem.

Źródło asteroidy, która uderzyła w Ziemię na przełomie Kredy i Trzeciorzędu, zostało zidentyfikowane. Naukowcy wierzą, ze odkryli macierzysty obiekt, z którego pochodziła asteroida, która 65 milionów lat temu zmiotła dinozaury z powierzchni Ziemi.

W przeszłości komety cieszyły się złą sławą, miały zwiastować kataklizm, choroby i wojny. W XIX wieku słowo "kometa" występowało w języku polskim zarówno w rodzaju męskim jak i żeńskim.

Poszukiwanie planet wokół innych gwiazd.

Badanie dysków wokół młodych gwiazd może pomóc astronomom w poszukiwaniu życia na innych planetach.

Gwiezdne separatory obiektów trans-neptunowych pomagają Europejskiemu Obserwatorium Południowemu (ESO) w wykrywaniu planet znajdujących się poza Układem Słonecznym.

W grudniu naukowcy z UCLA, przedstawią raport o zderzeniu dwóch planet podobnych do Ziemi orbitujących dookoła swego słońca, oddalonego o około 300 lat świetlnych od Ziemi.