Brak wpływu Neptuna na formowanie się Pasa Kuipera
13 Gru 2010r. w
Układ Słoneczny napisał/a
Aleksandra Domke
Na ostatnim spotkaniu American Astronomical Society's Division of Planetary Sciences zaprezentowano wyniki nowych badań, które poddają w wątpliwość uczestnictwo Neptuna w kształtowaniu się Pasa Kuipera.
Na ostatnim spotkaniu American Astronomical Society's Division of Planetary Sciences zaprezentowano wyniki nowych badań, które poddają w wątpliwość uczestnictwo Neptuna w kształtowaniu się Pasa Kuipera.
Ilustracja przedstawiająca proces niszczący układy podwójne
Dzięki komputerowym symulacjom Axel Parker (University of Victoria) oraz K. Kavelaars (Herzberg Institute of Astrophysics) odkryli, iż zaskakująco wysoka liczba układów podwójnych nie mogłaby istnieć w Pasie Kuipera, gdyby Neptun miał faktyczny wpływ na ich przemieszczenie się na obrzeża Układu Słonecznego, ponieważ w rezultacie tych działań powstałaby energia rozdzielająca te systemy.
Naukowcy jako pierwsi wykorzystali układy podwójne do zakwestionowania migracji i ewolucji Pasa Kuipera, pokazując że nie mogły one znajdować się w interakcji z Neptunem. Pas Kuipera jest oddalony o około 6-7 miliardów km od Słońca i mieści w sobie tysiące ciał niebieskich o średnicy większej niż 100 km. Około jedna trzecia tych ciał może być częścią jakiegoś układu podwójnego. Więź między niektórymi systemami jest tak słaba, że okres orbitalny ich obiektów może trwać nawet 17 lat.
Ilustracja przedstawiająca układ podwójny we wczesnym Pasie Kuipera, będący w bliskim kontakcie z Neptunem
Wyniki badań podważają popularną teorię, której autorami są R. Gomes, Hal Levison, Alessandro Morbidelli i Kleomenis Tsiganis. Zakłada ona, że migracja gazowych gigantów do obecnych konfiguracji orbitalnych nastąpiła po tym jak zaczął formować się dysk protoplanetarny. Wyjaśnia to Wielkie Bombardowanie oraz istnienie niewielkich ciał niebieskich w obszarach takich jak Pas Kuipera czy Obłok Oorta. Teoria zakłada, że wewnętrzna krawędź Pasu Kuipera pierwotnie znajdowała się ponad orbitami Urana i Neptuna, które znajdowały się w mniejszej odległości od Słońca niż obecnie. W wyniku migracji Neptuna, ciała niebieskie w Pasie Kuipera przesunęły się ku krawędziom Układu Słonecznego.
Jednakże, ta teoria nie została zaakceptowana przez wszystkich naukowców. Wyniki badań Parker'a sugerują, że Pas Kuipera powstał w pobliżu swojego obecnego położenia i pozostał niezmienny na przestrzeni wieków. Sugeruje ona także, że część Pasa Kuipera powstała na miejscu, jest pozostałością dysku pyłu kosmicznego, który dał początek Układowi Słonecznemu. Populacje znajdujące się poza Układem Słonecznym niemalże na pewno były pod wpływem Neptuna (łącznie z częścią Pasa Kuipera), ponieważ nie posiadają one takich układów podwójnych jakie można znaleźć w Pasie Kuipera. Uważamy, że musiały być one pod wpływem wcześniejszych interakcji, gdyż takie układy zostałyby w sposób naturalny naruszone przez Neptuna.
Wyniki badań z pewnością zmuszą Gomes'a i Levison'a do ponownych rozważań na temat formowania się Pasa Kuipera. Zrozumienie jak powstawał Pas Kuipera dostarczy nam więcej informacji na temat tego jak powstawał i ewoluował Układ Słoneczny, a także jak obecnie powstają planety wokół innych gwiazd.
Twoje Imię
28.03.2024, 17:59