Pierwsze planety rozmiaru Ziemi
28 Gru 2011r. w
Astronomia napisał/a
Agnieszka Talarko
Misja Keplera odkryła pierwsze poza naszym Układem Słonecznym planety rozmiaru Ziemi, które krążą po orbicie gwiazdy podobnej do Słońca. Planety Kepler-20e oraz Kepler-20f są umiejscowione za blisko swojej gwiazdy aby znaleźć się w tak zwanej ekosferze, gdzie płynna woda mogłaby istnieć na ich powierzchni. Jednak są jak dotąd najmniejszymi potwierdzonymi egzoplanetami istniejącymi wokół gwiazdy podobnej do Słońca.
Misja Keplera odkryła pierwsze poza naszym Układem Słonecznym planety rozmiaru Ziemi, które krążą po orbicie gwiazdy podobnej do Słońca. Planety Kepler-20e oraz Kepler-20f są umiejscowione za blisko swojej gwiazdy aby znaleźć się w tak zwanej ekosferze, gdzie płynna woda mogłaby istnieć na ich powierzchni. Jednak są one jak dotąd najmniejszymi potwierdzonymi egzoplanetami istniejącymi wokół gwiazdy podobnej do Słońca.
Odkrycie stanowi kolejny ważny krok milowy w kierunku poszukiwań najodleglejszych planet podobnych do Ziemi. Nowe planety uważane są za skaliste. Kepler-20e jest nieco mniejsza od Wenus, bowiem ma promień 0,87 ziemskiego. Kepler-20f jest trochę większa od naszej Planety, gdyż ma promień 1,03 raza większy.
Porównanie artystycznych wizji pierwszych planet rozmiaru Ziemi znalezionych wokół gwiazdy podobnej do Słońca z Ziemią i Wenus
Obie planety należą do pięciu planet znajdujących się w układzie planetarnym zwanym Kepler-20, oddalonym o około 1 000 lat świetlnych, w gwiazdozbiorze Lutni. Kepler-20e okrąża swoją gwiazdę w 6,1 dnia a planecie Kepler-20f zajmuje to 19,6 dnia. Te krótkie okresy orbitalne oznaczają, że jest to świat bardzo gorący i nie nadający się do zamieszkania. Temperatura 426,67
oC na planecie Kepler-20f przypomina zwykły dzień na Merkurym. Temperatura powierzchni planety Kepler-20e sięga ponad 760
oC, co mogłoby stopić szkło. Francois Fressin z Centrum Astrofizyki przy Uniwersytecie Cambridge (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics in Cambridge), który jest wiodącym autorem nowych badań opublikowanych w czasopiśmie "Nature" twierdzi, że głównym celem misji Keplera jest znalezienie planet rozmiarów Ziemi znajdujących się w ekosferze. Według niego to odkrycie po raz pierwszy udowadnia, że planety o rozmiarach Ziemi istnieją wokół innych gwiazd oraz że jesteśmy w stanie je wykryć.
Po lewej: artystyczna wizja planety Kepler-20e. Po prawej: Artystyczna wizja planety Kepler-20f
Układ planetarny Kepler-20 zawiera jeszcze 3 inne planety, które są większe niż Ziemia, ale mniejsze niż Neptun. Najbliższą z planet jest Kepler-20b, trzecią Kepler-20c, a piątą Kepler-20d, okrążają one swoją gwiazdę odpowiednio w 3,7, 10,9 oraz 77,6 dni. Wszystkie pięć planet posiada orbity rozmiarem ledwo mieszczące się w obrębie orbity Merkurego w naszym Układzie Słonecznym. Gwiazda centralna jest gwiazdą ciągu głównego o typie widmowym G tak samo jak nasze Słońce, chociaż jest trochę mniejsza i chłodniejsza. Jednak, ten system ma nieprzewidziane rozmieszczenie. W naszym Układzie Słonecznym, małe skaliste planety krążą po orbicie blisko Słońca a wielkie planety z gazową powłoką krążą po większych orbitach. Natomiast, planety układu planetarnego Kepler-20 są uporządkowane naprzemiennie co do wielkości: duża, mała, duża, mała oraz duża.
Jack Lissauer, planetolog oraz członek grupy naukowej Keplera w ośrodku NASA Ames Research Center w Moffett Field twierdzi, że dane Teleskopu Kosmicznego Keplera pokazują nam, że niektóre systemy planetarne mają układ planet różniący się od tego, który jest w naszym Układzie Słonecznym. Dodaje również, że analiza danych dostarczonych przez teleskop ciągle ujawnia nieznaną różnorodność planet i układów planetarnych w naszej Galaktyce. Naukowcy nie są pewni jak ten układ wyewoluował, ale nie sądzą by planety uformowały się w ich obecnym położeniu. Badacze wysuwają teorię, iż planety ukształtowały się daleko od swojej gwiazdy a następnie migrowały wgłąb, prawdopodobnie poprzez interakcję z materiałem dysku z którego pochodzą.
Teleskop Kosmiczny Keplera wykrywa planety i obiekty mogące być planetami poprzez pomiar spadku jasności ponad 150 000 gwiazd, wywołanego przejściem planety na tle tarczy gwiazdy (zjawisko tranzytu). Potrzeba przynajmniej trzech przesłonięć tarczy gwiazdy by zweryfikować taki sygnał jako odkrycie nowej planety. Grupa naukowa towarzysząca misji Keplera używa naziemnych teleskopów i Kosmicznego Teleskopu Spitzera by ponownie badać znalezione przez statek kosmiczny obiekty mogące być planetami. Obserwowane przez Keplera pole gwiazdowe, znajdujące się w gwiazdozbiorze Łabędzia i Lutni, jest jedynym widocznym dla instrumentów naziemnych od wiosny aż po wczesną jesień. Informacje uzyskane z tych obserwacji pozwalają na oficjalne określenie obiektów jako planet. Aby potwierdzić istnienie planet Kepler-20e i Kepler-20f astronomowie użyli programu komputerowego "Blender", który tworzy symulacje pomagające wykluczyć inne astrofizyczne zjawiska udające planety.
5 grudnia ogłoszono odkrycie planety Kepler-22b w ekosferze swojej gwiazdy centralnej. Prawdopodobnie jest ona za duża by mieć skalistą powierzchnię. Kepler-20e i Kepler-20f są rozmiaru Ziemi, ale znajdują się zbyt blisko swojej gwiazdy centralnej by mieć na powierzchni płynną wodę. Natalie Batalha, zastępca kierownika grupy naukowej Keplera oraz profesor astronomii i fizyki na Uniwersytecie Stanowym w San Jose twierdzi, że odnalezienie planet o odpowiedniej wielkości i temperaturze w kosmicznej zabawie w chowanego to tylko kwestia czasu. Dodaje również, że patrzą z zapartym tchem wiedząc, iż najbardziej oczekiwane odkrycia Keplera mają dopiero nadejść.
Więcej informacji dotyczących misji Keplera znajduję się pod adresem:
http://www.nasa.gov/kepler.
NASA Ames Research Center w Moffett Field zarządza misją, kieruje rozwojem systemów naziemnych oraz naukową analizą danych. JPL (Jet Propulsion Laboratory) - Laboratorium Napędu Odrzutowego kierowało rozwojem misji Keplera.
Ball Aerospace and Technologies Corp. w Boulder, utworzyła system lotu Keplera oraz wsparła operacje misji wraz z Laboratorium Fizyki Atmosfery i Przestrzeni Kosmicznej przy Uniwersytecie Kolorado w Boulder.
Space Telescope Science Institute w Baltimore jest instytutem, który archiwizuje, przechowuje oraz rozprowadza dane naukowe otrzymywane przez Teleskop Kosmiczny Keplera.
Agencja Science Mission Directorate z siedzibą w Waszyngtonie ufundowała dziesiątą misją odkrywczą NASA, którą jest misja Keplera.
Twoje Imię
28.03.2024, 09:14