Gromady kuliste gwiazd
6 Maj 2005r. w Droga Mleczna napisał/a Marcin SzulcPierwsza gromada kulista gwiazd została odkryta w roku 1665 w gwiazdozbiorze Strzelca. Oznaczono ja później w katalogu Messiera z numerem 22 (M22). Można ją dostrzec gołym okiem jako mglistą gwiazdę, podobnie jak kilka innych gromad kulistych.
Pierwsza gromada kulista gwiazd została odkryta w roku 1665 w gwiazdozbiorze Strzelca. Oznaczono ją później w katalogu Messiera z numerem 22 (M22). Można ja dostrzec gołym okiem jako mglistą gwiazdę, podobnie jak kilka innych gromad kulistych. Najjaśniejszą gromadą kulistą jest ω Centauri, świecąca blaskiem 4m. W układzie Drogi Mlecznej znamy blisko 120 gromad kulistych, ocenia się jednak, ze drugie tyle może być zasłonięte przez chmury pyłu międzygwiazdowego.
Gromady kuliste gwiazd nie mają wyraźnych ograniczeń i dlatego trudno określić ich rozmiary oraz liczbę gwiazd wchodzących w skład poszczególnych gromad. Szczególnie trudne jest badanie centralnych obszarów gromad kulistych, gdzie zagęszczenie gwiazd może być 100 razy większe od średniego zagęszczenia. Ogólna liczba gwiazd tworzących gromadę kulistą oceniona jest na setki tysięcy, a nawet miliony.
W gromadach kulistych odkryto wiele gwiazd zmiennych, w szczególności gwiazd typu RR Lyrae. Na podstawie znanych wielkości absolutnych tych gwiazd H. Shalpey wyznaczył odległości wielu gromad kulistych. Przekonano się wtedy, że gromady te są bardzo odległe od nas, najbliższa bowiem gromada NGC 6553 odległa jest o 1300 parseków, czyli 4300 lat świetlnych. W kilkudziesięciu gromadach kulistych odkryto gwiazdy zmienne typu RR Lyrae, co dało możliwość wyznaczenia odległości tych gromad. Natomiast w gromadach kulistych, w których nie zaobserwowano gwiazd zmiennych typu RR Lyrae, odległość może być oceniana przy założeniu, że najjaśniejsze gwiazdy w gromadach maja jednakowy blask absolutny. Pewną przybliżoną wartość odległości możemy uzyskać dla słabych gromad, w których trudno jest zmierzyć blask poszczególnych gwiazd, przy założeniu, że całkowity integralny blask gromady jest stały.
Gromady kuliste gwiazd są bardzo niejednostajnie rozmieszczone na niebie, przeważająca bowiem ich liczba zgrupowana jest na jednej półkuli nieba.
Referencje:
Eugeniusz Rybka: "Astronomia Ogólna" wyd. VI
Gromady kuliste gwiazd nie mają wyraźnych ograniczeń i dlatego trudno określić ich rozmiary oraz liczbę gwiazd wchodzących w skład poszczególnych gromad. Szczególnie trudne jest badanie centralnych obszarów gromad kulistych, gdzie zagęszczenie gwiazd może być 100 razy większe od średniego zagęszczenia. Ogólna liczba gwiazd tworzących gromadę kulistą oceniona jest na setki tysięcy, a nawet miliony.
W gromadach kulistych odkryto wiele gwiazd zmiennych, w szczególności gwiazd typu RR Lyrae. Na podstawie znanych wielkości absolutnych tych gwiazd H. Shalpey wyznaczył odległości wielu gromad kulistych. Przekonano się wtedy, że gromady te są bardzo odległe od nas, najbliższa bowiem gromada NGC 6553 odległa jest o 1300 parseków, czyli 4300 lat świetlnych. W kilkudziesięciu gromadach kulistych odkryto gwiazdy zmienne typu RR Lyrae, co dało możliwość wyznaczenia odległości tych gromad. Natomiast w gromadach kulistych, w których nie zaobserwowano gwiazd zmiennych typu RR Lyrae, odległość może być oceniana przy założeniu, że najjaśniejsze gwiazdy w gromadach maja jednakowy blask absolutny. Pewną przybliżoną wartość odległości możemy uzyskać dla słabych gromad, w których trudno jest zmierzyć blask poszczególnych gwiazd, przy założeniu, że całkowity integralny blask gromady jest stały.
Gromady kuliste gwiazd są bardzo niejednostajnie rozmieszczone na niebie, przeważająca bowiem ich liczba zgrupowana jest na jednej półkuli nieba.
Referencje:
Eugeniusz Rybka: "Astronomia Ogólna" wyd. VI
Komentarze użytkowników
( DODAJ SWÓJ )
Nikt jeszcze nie napisał komentarza do tego materiału.Napisz komentarz
Odpowiedz na pytanie zadane w sondzie.
Zjawiska oraz wydarzenia w nadchodzącym miesiącu.
Zagłosuj lub zgłoś swoją stronę.
Ostatnio pisaliście:
Twoje Imię
7.07.2022, 12:33