Obserwacje astronomiczne jako obraz historii kosmosu
18 Sty 2006r. w
Początki Obserwacji napisał/a
Marcin Szulc
Światło potrzebuje około ośmiu minut, aby dojść ze Słońca na Ziemię i kilka godzin, by dotrzeć do najdalszych planet Układu Słonecznego, natomiast żeby dotrzeć do innych ciał spoza Układu Słonecznego - wiele lat.
Światło potrzebuje około ośmiu minut, aby dojść ze Słońca na Ziemię i kilka godzin, by dotrzeć do najdalszych planet Układu Słonecznego, natomiast żeby dotrzeć do innych ciał spoza Układu Słonecznego - wiele lat. Wynika to z niewyobrażalnie wielkich rozmiarów Wszechświata i odległości pomiędzy skupiskami gwiazd. Poza Układem Słonecznym nie używamy kilometrów do opisania odległości, lecz lat świetlnych. Rok świetlny to odległość, jaka światło przybywa w ciągu 365 dni ziemskich. Jeden rok świetlny to odległość równa około 9,3 x 1015 m, czyli około 10 bilionów kilometrów. Jednostki tej używamy, aby określić jaki czas temu zostało wysłane światło z danego ciała, które obserwujemy teraz. Odległości pomiędzy gwiazdami w naszej galaktyce nie przekraczają około stu tysięcy lat świetlnych. Ponieważ ewolucja gwiazd jest bardzo długa i trwa miliardy lat możemy powiedzieć, że obserwujemy te gwiazdy w ich aktualnym stanie. W odróżnieniu do gwiazd naszej galaktyki, inne gwiazdy są oddalone o znacznie większe odległości, i możemy je obserwować takimi, jakie były nawet miliardy lat temu. Informują więc nas o stanie Wszechświata w czasie jego powstawania i niedługo po powstaniu. Oznacza to również, ze możemy badać jednocześnie badać obiekty z niemal całej historii Wszechświata. Obserwacje takie pozwalają na wysnuwanie wniosków dotyczących procesu rozwoju tych obiektów. Rozróżniając gwiazdy i galaktyki jako "młode" i "stare", możemy przewidzieć również i przyszłość Układu Słonecznego i Galaktyki.
Odpowiedz na pytanie zadane w sondzie.
Zjawiska oraz wydarzenia w nadchodzącym miesiącu.
Parteczka
10.12.2008, 16:38