Oczy - Genialny przyrząd obserwacji
28 Sty 2006r. w
Początki Obserwacji napisał/a
Michał Kościuszko
Oko to najtańszy przyrząd do obserwacji nieba, ale jak że znakomity. Jeszcze w czasach, kiedy nie było lunet, ludzie posługiwali się tylko oczami, własnym doświadczeniem oraz prostymi przyrządami do mierzenia kątów na niebie.
Oko to najtańszy przyrząd do obserwacji nieba, ale jak że znakomity. Jeszcze w czasach, kiedy nie było lunet, ludzie posługiwali się tylko oczami, własnym doświadczeniem oraz prostymi przyrządami do mierzenia kątów na niebie (kwadranty, oktany, sekstansy). Poznanie budowy oka pomoże nam zrozumieć jego właściwości podczas bezchmurnych nocy, dlatego warto czasem na lekcji biologii posłuchać nauczyciela. W skrócie, oko zbudowane jest między innymi z siatkówki, która posiada czopki i pręciki, a ich czułość na światło jest odmienna. Czopki reagują na silniejsze światło, natomiast pręciki na słabe. Dostęp światła do tych tkanek ogranicza źrenica. Potrafi ona płynnie się rozszerzać i kurczyć w zakresie od 2 do 7 mm. Można to zaobserwować np., gdy wstajemy rano i zapalamy lampkę nocną. Oko potrzebuje dłuższej chwili żeby źrenica zmniejszyła się, a co za tym idzie, aby mniej światła dostawało się do czopków i pręcików.
Przed każdą obserwacją należy, zatem przystosować oko, żeby ujrzeć jak najwięcej gwiazd. Najlepiej jest posiedzieć w ciemnym pomieszczeniu, jakieś 10-20 min lub też po prostu wychodzimy na dwór i zaczynamy oglądanie nieba, dzięki czemu będziemy widzieć coraz więcej gwiazd. Dobry przykładem jest Clyde Tombaugh, który miał zwyczaj przesiadywania przed każdą obserwacją astronomiczną w ciemnym pomieszczeniu przez godzinę! Przydało mu się to, ponieważ już w wieku 22 lat został zatrudniony w obserwatorium Lowella, a rok później odkrył Plutona. Pamiętajmy żeby używać latarek o czerwonym świetle, lub też zwykłej latarki przysłoniętej czerwonym teflonem lub też czymś podobnym. Wystarczy ubrać się ciepło, wziąć fotel do siedzenie, aby kark nas nie bolał od trzymania głowy ciągle w górze i już można wyruszać na podbój wszechświata.
Poszukując wzrokiem słabych obiektów, warto spoglądać na dany obszar kierując wzrok nieco w bok od spodziewanego obiektu, jednocześnie skupiając uwagę na nim. Wówczas znacznie łatwiej dojrzeć nam słabsze ciała niebieskie, gdyż światło pada na boczne i znacznie czulsze obszary siatkówki.
Oczywiście główną wadą naszego wzroku jest to, że współpracuje z naszym mózgiem. To sprawia, iż nasz przyrząd obserwacyjny staje się często subiektywnym narzędziem. To samo zjawisko różni obserwatorzy mogą opisać nieco inaczej. Detektory fotograficzne czy elektroniczne mają tą przewagę, że pozostają obiektywne w rejestrowaniu danego zjawiska.
Twoje Imię
18.01.2021, 09:22