6 marca 2021r.   CT 06:23   UT 05:23   JD 2459280.7244
  • Strona Główna
  • Mapa portalu
  • Kontakt
..::AstroVisioN::.. Internetowy Portal Astronomiczny - wszechświat nigdy nie był tak blisko...
| |
  • Wiedza
    • Podstawy Astronomii
    • Spojrzenie w Kosmos
    • Astronautyka
    • Gwiazdy i Galaktyka
    • Astronomia Pozagalaktyczna
    • Inne Tematy
  • News
    • Wszystkie
    • Astronomia
    • Zjawiska
    • Radio
    • Portal
  • Obserwacje
    • Początki Obserwacji
    • Specyfikacja Obserwacji
    • Sprzęt
    • Astrofotografia
    • Nasze Obserwacje
  • Forum
  • Katalog
  • AVN.FM
    • O AVN.FM
    • Regulamin
    • Współpraca
    • Nasze Audycje
    • Prawa Autorskie
  • Pokazy Nieba
  • TZMA2015
12
Najdokładniejszy pomiar odległości do LMC

Najdokładniejszy pomiar odległości do LMC
Wielki Obłok Magellana jest najlepiej poznanym obiektem południowego nieba. Aż trudno uwierzyć, że dopiero trzy lata temu astronomowie określili odległość do tej galaktyki z dokładnością na poziomie 2%.

Widok Drogi Mlecznej po kolizji z Andromedą

Widok Drogi Mlecznej po kolizji z Andromedą
Astronomowie z NASA ogłosili, że są w stanie z dużą dokładnością przewidzieć, jak kosmiczna kolizja Drogi Mlecznej z Andromedą może wpłynąć nie tylko na samą Galaktykę, ale i na nasz Układ Słoneczny.

  • Najnowsze
  • Odległość do Wielkiego Obłoku Magellana znana z dokładnością do 2%
  • Zakończył się Toruński Zlot Miłośników Astronomii 2014 - Relacja z imprezy
  • Galaktyka Andromedy - perła jesiennego nieba
  • Eta Carinae jako LBV
  • Toruński Zlot Miłośników Astronomii 2012 - relacja z imprezy
  • O jednej takiej, co udaje RR Lyrae
  • Tranzyt Wenus 2012 razem z AstroVisioN - relacja
  • Popularne
  • Polecane
  • Opozycje Marsa
  • Tutorial obróbki szkiców w programie GIMP
  • Moja przygoda w RPA
  • Prawdziwy kształt Mgławicy Pierścień
  • Astronomiczna przygoda w Chile
  • Toruński Zlot Miłośników Astronomii 2012 - relacja z imprezy
Klasyfikacja Morgana-Keenana

Klasyfikacja Morgana-Keenana

6 Kwi 2005r. w Widma Gwiazd napisał/a Marcin Szulc

W oparciu o wykres H-R opracowano po roku 1940 w obserwatorium Yerkesa w USA ulepszoną klasyfikację spektralną gwiazd. W klasyfikacji tej uwzględniono zauważone przez W.W. Morgana około roku 1930, różnice, jakie występują w niektórych liniach absorpcyjnych należących do tych samych klas spektralnych w systemie HD. Zaszła konieczność wprowadzenia oprócz klas widmowych jeszcze klasy światłości, które oznaczają położenie gwiazdy na wykresie H-R.

       W oparciu o wykres H-R opracowano po roku 1940 w obserwatorium Yerkesa w USA ulepszoną klasyfikację spektralną gwiazd. W klasyfikacji tej uwzględniono zauważone przez W.W. Morgana około roku 1930, różnice, jakie występują w niektórych liniach absorpcyjnych należących do tych samych klas spektralnych w systemie HD. Zaszła konieczność wprowadzenia oprócz klas widmowych jeszcze klasy światłości, które oznaczają położenie gwiazdy na wykresie H-R.

       Nowa klasyfikacja oznaczana jest literami M-K od liter początkowych nazwisk pierwszych dwóch autorów wydanego w roku 1943 atlasu (W. W. Morgan, P. C. Keenan, E. Kellman), zawierającego widma charakterystyczne wybranych gwiazd i reprezentujących zarówno klasę widmową jak i światłość. Klasę światłości oznaczamy liczbą rzymską umieszczaną z symbolem oznaczającym klasę spektralną według następujących zasad:

I – nadolbrzymy

II – jasne olbrzymy

III – olbrzymy

IV – podolbrzymy

V – ciąg główny

VI – podkarły

       Na przykład Słońce, należące do głównego ciągu, ma w klasyfikacji M-K oznaczenie G2V. W późniejszych pracach niektóre klasy dzielono na podklasy przez dodawanie do liczb rzymskich, oznaczających światłości, liter a, ab, b.

       Klasyfikacja harvardzka oparta była na widmach gwiazd uzyskiwanych za pomocą pryzmatów obiektywowych, natomiast klasyfikacja M-K opiera się na widmach zaobserwowanych przy pomocy spektrografów szczelinowych o małej dyspersji.

       Klasyfikacja spektralna M-K jest bardo użyteczna przy wyznaczaniu wielkości absolutnych gwiazd i jako dwuwymiarowa jest dokładniejsza niż jednowymiarowa klasyfikacja harvardzka. Kryteria stosowane do klasyfikacji M-K miały charakter empiryczny, a celem jej było możliwie dokładne umiejscowienie gwiazdy na wykresie H-R w oparciu jedynie o właściwości widma gwiazd, zarówno jeżeli chodzi o linie absorpcyjne, jak i emisyjne. Klasyfikacja M-K jest obecnie powszechnie przyjmowana przez astronomów.

Referencje:
Eugeniusz Rybka: "Astronomia Ogólna" wyd. VI

Komentarze użytkowników

( DODAJ SWÓJ )
Nikt jeszcze nie napisał komentarza do tego materiału.

Napisz komentarz

Avatar
Twoje Imię
7.03.2021, 06:23



Zastrzegamy sobie możliwość edycji wpisów
w przypadku rażących błędów ortograficznych.

Email | Źródła RSS

Odpowiedz na pytanie zadane w sondzie.

Za co lubicie AVN?






Zjawiska oraz wydarzenia w nadchodzącym miesiącu.

Zagłosuj lub zgłoś swoją stronę.

Ostatnio pisaliście:

Rozalia: Jest to temat bardzo interesujacy ale zarowno tez dla m...
Sylwia: Dlaczego na naszym niebie sa caly czas te same gwiazdoz...
luisa kim: Przydałaby się jednak aktualizacja.

  • O Nas
  • Redakcja
  • Kontakt
  • Współpraca
  • Mapa Portalu
  • Oddział Prasowy
  • Subskrybcja
AstroVisioN - Internetowy Portal Astronomiczny
All rights reserved - Wszelkie prawa zastrzeżone. Copyright © 2004 - 2021 r.
Designed by: PROART Serwer zapewnia: proart-studio.com