Woda na Marsie występowała znacznie dłużej niż uważano do tej pory
15 Wrz 2008r. w Mars napisał/a Nancy AtkinsonNowe badania sugerują, jakoby starożytne pozostałości na Marsie nazywane sieciami dolin, a wyrzeźbionymi przez powtarzające się powodzie w trakcie długiego okresu, kiedy to klimat na Marsie mógł przypominać ten występujący obecnie w niektórych pustynnych lub jałowych obszarach na Ziemi.
Wcześniejsze badania Marsa wykazały, iż podczas gdy woda z pewnością występowała na powierzchni Czerwonej Planety w dawnych czasach, to na samej powierzchni planety istniała ona zaledwie przez krótki okres czasu, przeważnie na skutek ogromnych powodzi. Jednakże, nowe badania sugerują, jakoby starożytne pozostałości na Marsie nazywane sieciami dolin, a wyrzeźbionymi przez powtarzające się powodzie w trakcie długiego okresu, kiedy to klimat na Marsie mógł przypominać ten występujący obecnie w niektórych pustynnych lub jałowych obszarach na Ziemi. "Nasze wyniki badań potwierdzają występowanie ciekłej wody na powierzchni planety przez dłuższy niż dotąd uważano okres czasu w przeszłości," powiedział Charles Barnhart, absolwent uniwersytetu kalifornijskiego w Santa Cruz na wydziale nauk o Ziemi i systemach planetarnych. "Opady atmosferyczne na Marsie trwały przez długi okres czasu – to nie było krótkie jednorazowe zdarzenie w postaci ogromnego potopu."
Naukowcy szacują, że sieć dolin na Marsie została wyrzeźbiona ponad 3,5 miliarda lat temu. Badania oparte na modelach klimatycznych zasugerowały, że katastroficzne zdarzenia takie jak uderzenia asteroid, mogły spowodować powstanie na planecie gorących i mokrych warunków klimatycznych, powodując tym samym olbrzymie powodzie trwające nawet setki tysięcy lat.
Użycie zaawansowanego modelu komputerowego symulującego proces formowania się sieci dolin pokazuje, iż te krótkoterminowe warunki poskutkowałyby efektami niezauważalnymi na powierzchni Marsa, ponieważ woda zbierałaby się wewnątrz kraterów powodując jej wylewanie się, a to prowadziłoby do tworzenia się ujść w ścianach kraterów, stwierdził Barnhart.
"Nasze badanie wykazało, że te katastroficzne anomalie byłyby na tyle wilgotne i mokre, że kratery po prostu by popękały, czego natomiast nie widzimy na powierzchni Marsa. Opady atmosferyczne muszą występować sezonowo lub okresowo po to, aby między nimi były okresy parowania i wsiąkania. W innym przypadku woda w kraterach najzwyczajniej by się z nich przelała," dodał Barnhart.
Badacze skorzystali z modelu ewolucji form lądowych, aby określić w jaki sposób powierzchnia Marsa ewoluowałaby w odmiennych warunkach klimatycznych. Przeprowadzili oni ponad 70 symulacji w różnych warunkach i wykonali analizy statystyczne, aby określić, jakie warunki najbardziej odpowiadają ukształtowaniu dolin występującym na Marsie.
Sieć dolin na Marsie.
Wyniki sugerują, że sieć dolin na powierzchni planety uformowała się w trakcie występowania tam suchego i półsuchego klimatu, który utrzymywał się przez dziesiątki tysięcy, a nawet setki tysięcy lat. Okresowe powodzie przeplatały się z długimi okresami suszy, kiedy to woda mogła parować lub wsiąkać w ziemię. Opady deszczu mogły występować sezonowo lub też mokre okresy mogły trwać długimi cyklami. Jednak warunki, które pozwoliły na pojawienie się wody w stanie ciekłym na powierzchni Marsa musiały trwać przez przynajmniej 10 tysięcy lat, uważa Bernhart.
Źródło: Universe Today
Fotografie: NASA
Tłumaczenie: Tomasz Lechański
Naukowcy szacują, że sieć dolin na Marsie została wyrzeźbiona ponad 3,5 miliarda lat temu. Badania oparte na modelach klimatycznych zasugerowały, że katastroficzne zdarzenia takie jak uderzenia asteroid, mogły spowodować powstanie na planecie gorących i mokrych warunków klimatycznych, powodując tym samym olbrzymie powodzie trwające nawet setki tysięcy lat.
Użycie zaawansowanego modelu komputerowego symulującego proces formowania się sieci dolin pokazuje, iż te krótkoterminowe warunki poskutkowałyby efektami niezauważalnymi na powierzchni Marsa, ponieważ woda zbierałaby się wewnątrz kraterów powodując jej wylewanie się, a to prowadziłoby do tworzenia się ujść w ścianach kraterów, stwierdził Barnhart.
"Nasze badanie wykazało, że te katastroficzne anomalie byłyby na tyle wilgotne i mokre, że kratery po prostu by popękały, czego natomiast nie widzimy na powierzchni Marsa. Opady atmosferyczne muszą występować sezonowo lub okresowo po to, aby między nimi były okresy parowania i wsiąkania. W innym przypadku woda w kraterach najzwyczajniej by się z nich przelała," dodał Barnhart.
Badacze skorzystali z modelu ewolucji form lądowych, aby określić w jaki sposób powierzchnia Marsa ewoluowałaby w odmiennych warunkach klimatycznych. Przeprowadzili oni ponad 70 symulacji w różnych warunkach i wykonali analizy statystyczne, aby określić, jakie warunki najbardziej odpowiadają ukształtowaniu dolin występującym na Marsie.
Sieć dolin na Marsie.
Wyniki sugerują, że sieć dolin na powierzchni planety uformowała się w trakcie występowania tam suchego i półsuchego klimatu, który utrzymywał się przez dziesiątki tysięcy, a nawet setki tysięcy lat. Okresowe powodzie przeplatały się z długimi okresami suszy, kiedy to woda mogła parować lub wsiąkać w ziemię. Opady deszczu mogły występować sezonowo lub też mokre okresy mogły trwać długimi cyklami. Jednak warunki, które pozwoliły na pojawienie się wody w stanie ciekłym na powierzchni Marsa musiały trwać przez przynajmniej 10 tysięcy lat, uważa Bernhart.
Źródło: Universe Today
Fotografie: NASA
Tłumaczenie: Tomasz Lechański
Komentarze użytkowników
( DODAJ SWÓJ )
Nikt jeszcze nie napisał komentarza do tego materiału.Napisz komentarz
Odpowiedz na pytanie zadane w sondzie.
Zjawiska oraz wydarzenia w nadchodzącym miesiącu.
Zagłosuj lub zgłoś swoją stronę.
Ostatnio pisaliście:
Twoje Imię
12.08.2020, 02:23