24 stycznia 2021r.   CT 08:24   UT 07:24   JD 2459239.8085
  • Strona Główna
  • Mapa portalu
  • Kontakt
..::AstroVisioN::.. Internetowy Portal Astronomiczny - wszechświat nigdy nie był tak blisko...
| |
  • Wiedza
    • Podstawy Astronomii
    • Spojrzenie w Kosmos
    • Astronautyka
    • Gwiazdy i Galaktyka
    • Astronomia Pozagalaktyczna
    • Inne Tematy
  • News
    • Wszystkie
    • Astronomia
    • Zjawiska
    • Radio
    • Portal
  • Obserwacje
    • Początki Obserwacji
    • Specyfikacja Obserwacji
    • Sprzęt
    • Astrofotografia
    • Nasze Obserwacje
  • Forum
  • Katalog
  • AVN.FM
    • O AVN.FM
    • Regulamin
    • Współpraca
    • Nasze Audycje
    • Prawa Autorskie
  • Pokazy Nieba
  • TZMA2015
12
Najdokładniejszy pomiar odległości do LMC

Najdokładniejszy pomiar odległości do LMC
Wielki Obłok Magellana jest najlepiej poznanym obiektem południowego nieba. Aż trudno uwierzyć, że dopiero trzy lata temu astronomowie określili odległość do tej galaktyki z dokładnością na poziomie 2%.

Widok Drogi Mlecznej po kolizji z Andromedą

Widok Drogi Mlecznej po kolizji z Andromedą
Astronomowie z NASA ogłosili, że są w stanie z dużą dokładnością przewidzieć, jak kosmiczna kolizja Drogi Mlecznej z Andromedą może wpłynąć nie tylko na samą Galaktykę, ale i na nasz Układ Słoneczny.

  • Najnowsze
  • Odległość do Wielkiego Obłoku Magellana znana z dokładnością do 2%
  • Zakończył się Toruński Zlot Miłośników Astronomii 2014 - Relacja z imprezy
  • Galaktyka Andromedy - perła jesiennego nieba
  • Eta Carinae jako LBV
  • Toruński Zlot Miłośników Astronomii 2012 - relacja z imprezy
  • O jednej takiej, co udaje RR Lyrae
  • Tranzyt Wenus 2012 razem z AstroVisioN - relacja
  • Popularne
  • Polecane
  • Tutorial obróbki szkiców w programie GIMP
  • Astronomiczna przygoda w Chile
  • Moja przygoda w RPA
  • Opozycje Marsa
  • Prawdziwy kształt Mgławicy Pierścień
  • Toruński Zlot Miłośników Astronomii 2012 - relacja z imprezy
MN112 - Nowa gwiazda z klasy jasnych błękitnych gwiazd zmiennych

MN112 - Nowa gwiazda z klasy jasnych błękitnych gwiazd zmiennych

7 Sty 2010r. w Astronomia napisał/a Tomasz Lechański

Gwiazdy z klasy jasnych błękitnych zmiennych (LBV) należą do rzadkiej grupy niezwykle masywnych gwiazd, które balansują na krawędzi stabilności.

       Gwiazdy z klasy jasnych błękitnych zmiennych (LBV) należą do rzadkiej grupy niezwykle masywnych gwiazd, które balansują na krawędzi stabilności. Najbardziej znaną gwiazdą z tej klasy jest dobrze przebadana Eta Carinae, która podobnie jak i inne gwiazdy LBV jest spowita w mgławicy, którą sama stworzyła. Fakt, iż gwiazda nie jest stabilna sprawia, że wyrzuca ona w przestrzeń olbrzymie ilości materiału w trakcie swojego krótkiego głównego okresu życia. To co przyczynia się do tego, że te gwiazdy są tak niestabilne pozostaje nadal bez odpowiedzi, głównie za sprawą małej liczby takich gwiazd jak ta. Zwarzywszy na to, że funkcja masy początkowej zakłada, iż tak masywne gwiazdy powinny być rzadkością to ich rozpoznawanie jest bardzo trudne z powodu czerwienienia wywołanego przez ich mgławice.


Gwiazda Eta Carinae

       Międzynarodowy zespół z Rosji i Afryki Południowej proponuje, że mgławica sama w sobie może pomóc w identyfikacji potencjalnych gwiazd z klasy LBV. W celu zbadania tej hipotezy przeskanowali oni archiwa obrazów z teleskopu Spitzer w celu znalezienia mgławic posiadających cechy podobne do tych, w których wiemy, że znajdują się gwiazdy z klasy LBV.

       W swojej pracy na temat potencjalnych mgławic naukowcom udało się zidentyfikować jedną, znaną jako MN112. W celu uzyskania większej ilości informacji zespół wykonał obrazy widma w wysokiej rozdzielczości gwiazdy centralnej. Ustalono, że gwiazda ta wykazuje duże podobieństwa do znanej już gwiazdy LPV P Cygni. Co najważniejsze, potencjalny kandydat do miana LBV wykazał bardzo silne linie emisyjne wodoru, helu oraz jodu zaraz obok linii absorpcyjnych dla tych pierwiastków. Jest to wywołane występowaniem obszarów o bardzo wysokim ciśnieniu w atmosferze gwiazdy lub też interakcją pomiędzy szybko wiejącym wiatrem od gwiazdy z wolno poruszającą się mgławicą wokół niego. Dlatego też obszar o wysokim ciśnieniu staje się bardziej skupiony i wydziela linie promieniowania. Jako, że porusza się on w kierunku zewnętrznym jest on lekko niebieskawy i dlatego nie pojawia się bezpośrednio ponad linią absorpcji wywołaną przez stosunkowo mniej gęstszą atmosferę. Ta zależność jest znana jako profil typu P Cygni.

       Kolejną cechą identyfikującą gwiazdy z klasy LBV jest to, że są one zmienne w zakresie 1-2 wielkości gwiazdowej. Naukowcy posiadają zapisy na temat jednej gwiazdy zachowane na fotograficznych płytach z 1965 roku jak i bardziej współczesne pomiary dokonane przy pomocy matryc CCD dzięki którym odkryli, że nie zaobserwowano aby gwiazda zmieniła swoją obserwowaną jasność w barwie niebieskiej wynoszącą mB=17m. Jednak w obszarze zarejestrowanym w podczerwieni udało im ustalić przy użyciu własnych obserwacji fotometrycznych, że jasność gwiazdy wzrosła o 0,4 wielkości w ciągu poprzednich 19 lat. Pomimo, iż jest to wartość bliska przewidywanej zmienności dla gwiazdy z klasy LBV to badacze sugerują, że możliwe jest aby znaczna ilość gwiazd LBV, jeśli nie wszystkie z nich, przechodziła przez długie, spokojne okresy (liczone w wiekach), tak więc szybka zmienność (liczona w latach i dekadach) obserwowana w większości przypadków klasycznych gwiazd LBV może być jedynie wynikiem przypadkowego wyboru.
Źródło: Universe Today
Fotografia: Spitzer Space Teleskope
Opracowanie: Tomasz Lechański
  • Opóźniona relacja z wybuchu Eta Carinae
  • Spektakularna panorama Mgławicy Carina
  • Eta Carinae jako LBV

Komentarze użytkowników

( DODAJ SWÓJ )
Avatar
nitjer
19.01.2010, 12:46
Skoro gwiazda tego typu wyrzuca w przestrzeń olbrzymie ilości materiału ciekawe czy z niego powstają planety? A jeśli tak, to jakiej one są wielkości? I jakiej wielkości mogą być księżyce krążące wokół takich olbrzymów? Może wielkością te satelity wielkich planet przewyższają Ziemię? Co prawda moc promieniowania takiego gwiezdnego giganta jest olbrzymia, ale jednak nie rozwiewa mgławicy, którą gwiazda tworzy. Wszystko więc (przynajmniej na pierwszy rzut oka) wydaje się możliwe. Ciekawe czy poszukiwacze egzoplanet badali już gwiazdy takiego rzadkiego typu?
Avatar
Marcin
20.01.2010, 20:31
Sądzę, że powstanie planet jest raczej niemożliwe, ponieważ w przypadku takiej gwiazdy mamy do czynienia z ekspasją mgławicy, a nie kontrakcją. To raczej niezbędne do powstania dysku planetarnego. Może jednak rzeczywistość nas kiedyś znowu zaskoczy..

Napisz komentarz

Avatar
Twoje Imię
25.01.2021, 08:24



Zastrzegamy sobie możliwość edycji wpisów
w przypadku rażących błędów ortograficznych.

Email | Źródła RSS

Odpowiedz na pytanie zadane w sondzie.

Za co lubicie AVN?






Zjawiska oraz wydarzenia w nadchodzącym miesiącu.

Zagłosuj lub zgłoś swoją stronę.

Ostatnio pisaliście:

Rozalia: Jest to temat bardzo interesujacy ale zarowno tez dla m...
Sylwia: Dlaczego na naszym niebie sa caly czas te same gwiazdoz...
luisa kim: Przydałaby się jednak aktualizacja.

  • O Nas
  • Redakcja
  • Kontakt
  • Współpraca
  • Mapa Portalu
  • Oddział Prasowy
  • Subskrybcja
AstroVisioN - Internetowy Portal Astronomiczny
All rights reserved - Wszelkie prawa zastrzeżone. Copyright © 2004 - 2021 r.
Designed by: PROART Serwer zapewnia: proart-studio.com